Borek - wieś oddalona około 5 km od kościoła parafialnego Miejscowość powstała na początku XVIII w. jako kolonia Ściborowic. Najwcześniejsza wzmianka o niej sięga roku 1720. Na temat genezy tej wsi istnieje przekaz, że pierwszymi jej mieszkańcami byli drwale, a pierwszym budynkiem tam powstałym miała być leśniczówka, należąca do dominium ściborowickiego. Tradycja ta jest zgodna z opinią że nazwę "Borek" (bór) stosowano dawniej dla niewielkich miejscowości powstałych na wykarczowanych terenach leśnych. Jednak na rozwój i kształt Borku zasadniczy wpływ miał wybudowany tu folwark, leżący około 0,5 km na zachód od wsi. Kiedy powstał ten folwark, nie udało się dokładnie ustalić. Istniał on już, jak podają źródła, w 1730 roku, gdy wśród wsi należących do parafii Komorniki wymienia się także majątek zwany "na Borku", wraz z polami należącymi do dominium ściborowickiego. Nie wiadomo, jaki duży był ten folwark ani jak wyglądał. Wiadomo, że został on rozbudowany, gdy Ściborowice i Borek były w posiadaniu von Oppersdorfów. Natomiast w XIX w., gdy dominium ściborowickie należało do rodziny Reymannów, brata właściciela majątku w Ściborowicach nazywano "Panem na Borku". Nie wiadomo czy Borek był jego własnością czy tylko nim zarządzał.

W roku 1887 Borek liczył 178 mieszkańców. W XX w. miejscowość zaczęła się rozbudowywać wzdłuż szosy Głogówek-Krapkowice w kierunku Pietni. W ten sposób około 1 km od dawnej osady powstała część zwana Nowy Borek. Po wybudowaniu kościoła w Żywocicach tę część wsi oddzielono od parafii Komorniki i włączono do nowo powstałej parafii Żywocice. W 1994 roku włączono ją w granice administracyjne Pietni.