Jarczowice - wieś leżąca około 3 km od kościoła. Podobnie jak Ściborowice, jest po raz pierwszy wzmiankowana w roku 1305 w "Liber Fundationis" biskupa wrocławskiego. W dokumencie tym znajduje się informacja, że mieszkańcy zobowiązani byli płacić dziesięcinę biskupowi wrocławskiemu. Oceniając na podstawie wysokości dziesięciny, można przypuszczać, że Jarczowice były w średniowieczu wsią dość znaczną.

Kolejne informacje o niej pochodzą z 1416 roku, a następne z 1489. Druga data dotyczy wydzierżawienia wsi przez jej właściciela, którym był wtedy Thomek Ssikula, panu Janowi Suchowsky. W 1500 roku wdowa po Thomku Ssikuli sprzedała Jarczowice Pawłowi zwanemu Polaczek, staroście głogóweckiemu. 27 III 1526 roku jego bratanek Jan sprzedał Jarczowice ostatniemu z Piastów Opolskich-księciu Janowi Dobremu. Weszły one wtedy w skład majoratu głogóweckiego i pozostały w nim aż do 1945 roku.

We wspomnianym wyżej akcie dzierżawy z 1489 roku jest mowa o wsi i "dobru" Jarczowice. Można przyjąć, że obok wioski już w II połowie XV wieku istniał folwark, a mieszkańcy Jarczowie mieli prawdopodobnie niewielkie gospodarstwa, gdyż większa część ziemi uprawnej należała do folwarku, na którym zmuszeni byli pracować.

Średniowieczna historia Jarczowie została przerwana na skutek opustoszenia tej wsi w I połowie XVI wieku. Żadne źródła nie podają w jakim stopniu oraz z jakich przyczyn Jarczowice opustoszały. Być może powodem był ucisk feudalny? Należy przypuszczać, że opustoszenie nastąpiło po roku 1526itrwało aż do 1571 . Ta ostatnia data znajduje potwierdzenie w "Urbarzu głogóweckim" z 1571 roku, gdzie stwierdza się, że Jarczowice przed tym rokiem już były wyludnione.

Ponowne zaludnienie wsi nastąpiło pomiędzy 1571 a 1635 rokiem. Wówczas to liczba ludności i gospodarstw systematycznie wzrastała. W tym okresie Jarczowice składały się ze wsi i folwarku. Do folwarku w roku 1865 należało 130 ha ziemi ornej, 35 ha łąk i pastwisk, 187,5 ha lasów oraz 5 stawów rybnych, w których hodowano głównie karpie.
W roku 1830 Jarczowice liczyły 110 mieszkańców, w 1855-207, a w 1861 już 222.
Dzisiaj wieś znowu pustoszeje. Liczy zaledwie 45 mieszkańców.