Obrzędy i zwyczaje są ważnymi składnikami życia parafii komornickiej. Mają one związek z uroczystościami kościelnymi i pracą rolnika. Są to tzw. święta doroczne, obchodzone do dzisiaj w tej samej porze. Obok nich istnieją także święta rodzinne oraz święta wyznaczone przez por}' roku.
Charakterystycznym obrzędem kultywowanym w Łowkowicach od bardzo dawna jest procesja ku czci św.Wita. Nie ma żadnych zapisów historycznych, które wyjaśniałyby genezę kultu tego świętego. Najstarsi mieszkańcy wsi twierdzą, że trwa on już co najmniej kilkaset lat. Z pokolenia na pokolenie ludzie przekazują sobie informację, że kiedyś o godz.13.00 w dniu 15 czerwca spadł na pola należące do rolników z Łowkowic straszny grad. Zniszczył on wszystkie uprawy. Dlatego cała wieś ślubowała, że odtąd, co roku w tym dniu wyruszy z kościoła procesja, która przejdzie wzdłuż granicy całej wsi. Po dziś dzień procesja ma bardzo uroczysty charakter, zatrzymuje się przy każdym krzyżu przydrożnym i przy każdej kaplicy.
W Komornikach patronem pól jest św. Urban. 25 maja mieszkańcy wsi biorą udział w procesji, która prowadzi przez wieś i pola. Zatrzymuje się ona przy 4 stacjach kaplicach i krzyżach. Bierze w niej udział orkiestra i niesione są sztandary, obrazy oraz figury.
W parafii Komorniki również św. Florian cieszy się wielką czcią. Wierni są przekonani, że jest on nie tylko patronem strażaków i kowali, ale także chroni ludność przed pożarami. W dniu 4 maja z kościoła wyrusza procesja, która także przechodzi przez wieś i pola Komornik. Jest to jedno z większych świąt dla mieszkańców. W żadnych źródłach nie znaleziono informacji, dlaczego to święto jest tak uroczyście obchodzone.
Od bardzo dawna jest praktykowany zwyczaj topienia Marzanny w pierwszy dzień wiosny. W obrzędzie tym biorą udział wszyscy uczniowie szkoły. Na czele korowodu kilka dziewcząt ubranych w stroje ludowe niesie od domu do domu słomianą kukłę, śpiewając krótką piosenkę :

"Nasza Marzaneczka w stodole, w stodole,
Gdzieżeś to tał była tyj wole, tyj wole.
Marzanna rosła aże urosła jak sosna, na jajcach".

Gospodynie odwiedzanych domów dają im jajka lub pieniądze. Za otrzymane dary uczniowie dziękują rymowanką:

"Za te dary dziękujemy, zdrowia, szczęścia winszujemy. Oby wam się dobrze żyło, i na polach zieleniło".

Po obejściu całej wsi, wesoły korowód wędruje nad rzekę, gdzie żegna zimę, wrzucając kukłę do wody. Po powrocie do szkoły z gaikiem-symbolem wiosny-wszyscy z entuzjazmem przeliczają zebrane jajka i pieniądze.

Parafia Komorniki należy do większych parafii wiejskich. Na początku XX w. skupiała już ponad 2000 mieszkańców.
W latach 80-tych liczba gwałtownie się zmniejszyła z powodu masowych wyjazdów do Niemiec. W 1985 roku spadła do 1752, a w roku 1994 parafia liczyła 1470 mieszkańców.

Liczba mieszkańców poszczególnych wsi: