Myśli na niedzielę i nie tylko… 

Stało się to na misji w Afryce. Przyjaźń dwóch ludzi: kapłan katolicki i niewierzący lekarz. Pracowali na tym samym terenie i zaprzyjaźnili się ze sobą. Żadną jednak dyskusją nie można było przekonać lekarza do wiary. Zdarzyło się, że musiał wyjechać na kilka miesięcy do szpitala dla trędowatych. Po powrocie lekarz przyszedł do kapłana i powiedział: „Chcę przyjąć chrzest!” „Co się stało? Tak nagle?” – zapytał ksiądz. „Dojrzałem” – odpowiedział. „Siadaj i opowiadaj” – poprosił kapłan. – „Spotkałem 18-letnią czarnoskórą dziewczynę. Okaz piękności. Dwa tygodnie temu amputowano jej kończyny dolne. Choroba jednak posuwa się dalej. Będzie żyła jeszcze maksymalnie około pół roku. Wie o tym, ale nie boi się śmierci. Normalnie o wszystkim rozmawia, uśmiecha się. Rozmawiałem z nią bardzo dużo. Świat pozaziemski jest dla niej wcale nie mniej realny niż ten obecny. Doszedłem do przekonania, że jej pokorna postawa daje człowiekowi tak silną wiarę, że to wszystko nie może być fikcją”. Tego samego dnia przyjął chrzest.

Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy. 

Skończył studia, założył rodzinę, ceniono go w pracy. Dziś prawie nie wychodzi z domu. Chory, opuszczony przez żonę, dzieci i kolegów, szuka zapomnienia w alkoholu. Kiedy się upije, mówi o swoim nieszczęściu. Jego wyznań słucha opiekująca się nim jego siostra. Gdy wytrzeźwiał, postawiła mu pytanie: „A czy ja jestem szczęśliwa, mając takiego brata?” Odpowiedział z nutą smutku: „Tak, ponieważ ty masz wiarę”. W tej odpowiedzi zawarł wyznanie swego najgłębszego nieszczęścia. Nie jest nim ani choroba, ani rozbite małżeństwo, brak rodziny, kolegów, nałóg – jest nim brak pokornej wiary. Zabrakło człowiekowi wobec siebie pokory!

Podstawowe zasady związane z przygotowaniem i celebracją sakramentu chrztu dziecka, zawarte w dokumentach Kościoła powszechnego i diecezjalnego.

Rodzice chrzestni i świadkowie chrztu.

*Dla każdego dziecka należy wybrać dwoje rodziców chrzestnych: ojca i matkę. Rodzicami chrzestnymi nie mogą być dwie osoby tej samej płci. W nadzwyczajnych przypadkach, wobec braku osób zdatnych do roli ojca lub matki chrzestnej, do udzielenia chrztu dziecku wystarczy chrzestny lub chrzestna.

*Ze względu na zadanie chrzestnych w wychowaniu dziecka, Kościół stawia im następujące warunki: powinni ukończyć 16 lat, przyjąć sakrament bierzmowania i być katolikami wyznającymi swą wiarę życiem zgodnym z nauką Kościoła. W związku z tym nie można dopuszczać do pełnienia tej funkcji np. osób, które formalnym aktem wystąpiły z Kościoła, osób żyjących w związkach niesakramentalnym oraz młodzieży nieuczęszczającej na katechizację, która nie chce zmienić swojej postawy.

*Rodzice i chrzestni są zobowiązani do udziału w przynajmniej jednej katechezie przedchrzcielnej.